Резултатите и препораките од истражувањето се:
- Во училиштата во Р. Македонија сѐ уште доминантно се користени традиционалните методи на настава, каде што наставникот е пренесувач на знаењето, а учениците се пасивни приматели;
- Користењето методи на дискусија, дебата и слични методи кои поттикнуваат развивање критично мислење, води кои подобри постигнувања на учениците;
- Во текот на наставата треба да се користат методи што стимулираат дискусии, развој на концепти и на идеи, треба да се користат нагледни средства за демонстрирање на функционирањето на природните појави и да постои постојана проверка дали и колку учениците го разбрале материјалот;
- Потребно е ревидирање на наставните програми;
- Потребна е анализа на учебниците;
- За постигнување на високи резултати, особено е значајно кај учениците да се одржува висока внатрешна мотивација за учење. При развивањето на образовните реформи, треба да се води грижа тие да се насочени кон развивање внатрешна мотивација за учење, т.е. ‘учење заради знаење’ наспроти ‘учење заради оценка’;
- Потребно е поголемо вклучување на училишниот кадар во процесот на креирање образовна политика и нивно учество во донесувањето одлуки што се однесуваат на иновации во наставата;
- На наставниците им се неопходни дополнителни обуки од различни области (за наставните програми, за засилување на вештините за мотивирање на учениците, за користење современи методи во наставата) со цел подобрување на наставниот процес.
Д-р Весна Костиќ Ивановиќ, членот на Македонското Монтесори Здружение која беше дел од истражувачкиот тим истакна дека се надева дека МОН ќе ги искористи резултатите од оваа студија при креирањето на образовните политики кои се однесуваат на основното образование во Р. Македонија. На учениците потребно е да им се обезбедат образовни услови во кои тие ќе го развиваат критичното мислење и интересот за научно пристапување кон разгледување на информациите, а образовните политики треба да бидат насочени кон поттикнување на внатрешната мотивација кај учениците.